Vogels kijken in februari 2018

Februari 2018 en ook begin maart staat ons bij als echt winters. Eind februari zakte de temperatuur onverwacht tot ver onder nul. Dit gaf overal prachtige beelden. De Waddenzee leek wel een poolvlakte, maar voor de vogels was het minder. Veel vogels waren zich al aan het opmaken voor het voorjaar en werden overvallen door de koude. Wegtrekken was vaak te laat. Het gaf wel de mogelijkheid om bepaalde soorten mooi te zien.

De IJsvogels hadden het heel zwaar. Veel hebben deze winter niet overleefd. Langs de Stuifweg zat één exemplaar bij een stuw dapper te vissen, hier bleef het wat open en zij wist nog net genoeg garnalen en andere kleine beestjes te vangen.


Gelukkig zijn er op Texel veel kleine slootjes met veel kweldruk. Dit is water wat uit de bodem komt en continue doorstroomd. Hierdoor bleven veel slootjes ijsvrij of deels ijsvrij. In deze kwelslootjes waren veel vogels te vinden. De wintertalingen werden gedwongen om gebieden als Waal en Burg te verlaten. Dat lag helemaal dichtgevroren. Die zochten vooral de kwelslootjes op.

Een andere soort, die je normaal bijna niet te zien krijgt, het Bokje, zocht ook de kwelslootjes op. Normaal is deze kleinste snip niet te vinden vanwege zijn goede schutkleuren, maar nu kon je hem mooi observeren. Met kleine pompende bewegingen staan ze dan midden in de sloot naar voedsel te zoeken. Helaas was voedsel schaars en zijn er toch veel doorgevroren. In het filmpje ziet u een leuke ontmoeting met de Waterral.

Een andere snip die je doorgaans maar moeilijk in beeld krijgt, is de Houtsnip. Zodra ze zich even veilig voelen kwamen ze uit de dichte begroeiing om aan de zuidzijde van bossages naar voedsel te zoeken. Door de zon, die al aardige krachtig is, werd in de middag de bovenlaag van de grond iets zachter, en daar profiteerde de Houtsnip weer van.

In de Dennen verbleef nog steeds de Waterspreeuw. De gehele maand februari is deze daar aanwezig geweest. Tijdens de Vorst wist de Waterspreeuw zich heel goed te redden. Het betreft hier de Zwartbuikwaterspreeuw afkomstig uit het noorden, dus een beetje vorst en ijs is deze vogel wel gewend. Vanaf de randjes van het ijs kijkt hij steeds onder water om vervolgens is op te duiken. Het koude water lijkt hem weinig te doen.

Elders in de Dennen zocht de Kleine Zilverreigers het laatste open water op. Deze soort is de vorst niet gewend en had het zwaar. Er zijn helaas verschillende dode exemplaren gevonden.

Op het strand tussen paal 9 en paal 12 werd de zandsuppletie afgerond. Dit is altijd een waar meeuwenfeest. Vele duizenden meeuwen varierend van Zilvermeeuw, Grote Mantelmeeuw, enkele Kleine Mantelmeeuwen, Stormmeeuw, Kokmeeuw, Geelpootmeeuw en Pontische Meeuw gaven keer op keer een prachtige show weg. Voor vogelaars altijd een uitdaging om hier bijzondere meeuwen zoals een burgemeester tussen te zoeken. Dit seizoen is dat helaas niet gelukt.